Η εξομολόγηση της Ελενίτσας: Στην αρχή το δέχτηκα ευχάριστα αλλά όταν μπήκε o μισός στον κ.........
Στο διπλανό διαμέρισμα ήρθαν καινούργιοι γείτονες .
Ένας νεαρός που έπιασε δουλειά σε ένα νυχτερινό μαγαζί για την καλοκαιρινή σεζόν και η αδερφή του η Ελενίτσα , ένα πολύ γλυκό κοριτσάκι που μόλις τελείωσε το λύκειο και βρήκε ευκαιρία να κάνει τις διακοπές της . Τους βοήθησα να κουβαλήσουν τα πράγματα τους και να τακτοποιηθούν , τους έκανα καφέ μιας και ακόμα ήταν ανοργάνωτοι και έτσι γνωριστήκαμε και είχαμε καλές σχέσεις .
Η Ελενίτσα που της αρέσει πολύ η μουσική μου ζήτησε να της γράψω cd με αυτά που άκουγε στο στέρεο μου και τις άρεσαν . Εγώ φυσικά πρόθυμος την κάλεσα στο διαμέρισμα μου για να τα γράψουμε και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να δω από κοντά το νεανικό κορμάκι της .
Μέτριο ύψος με ωραίο πρόσωπο και ένα σώμα σφιχτό χωρίς περιττά κιλά πάνω του . Λόγω ζέστης δεν φορούσε σουτιέν και κάτω από το κοντομάνικο μπλουζάκι της διαγράφονταν τα στρόγγυλα βυζάκια της με τις ρωγιτσες τους . Το σορτσάκι της φανέρωνε το υπέροχο κωλαρακι της και τα νεανικά μπουτάκια της ήταν για δάγκωμα. Είχε ένα ύφος ντροπαλό και αμήχανο . Αφού πήρε το cd με ευχαρίστησε ευγενικά και έφυγε αφήνοντας με στη φαντασία μου που οργίαζε . Για έναν σαραντάρη σαν εμένα αυτό το πλάσμα ήταν σκέτο γλυφιντζουρι .
Το σκηνικό επαναλήφθηκε άλλες τρεις φορές μόνο που τώρα η Ελενίτσα είχε γίνει πιο άνετη και πιο ομιλητική , πάντα όμως με το σεμνό ύφος . Μεγαλωμένη σε μια κλειστή κοινωνία ενός χωριού στα 18 της δεν είχε ποτέ πάρε δώσε με αγόρια . Με ευχαριστούσε με το χαμόγελο της και έφευγε και εγώ έτρεχα στην τουαλέτα για εκτόνωση . Με τον αδερφό της δίπλα δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει τίποτα. . Τα βράδια πήγαινε στο μαγαζί που δούλευε ο αδερφός της . εμένα μου είχε γίνει έμμονη ιδέα . Ήθελα πολύ να δοκιμάσω αυτό το γλυφιντζουρι .
Το μαρτύριο αυτό κράτησε δέκα μέρες
Εκείνη τη μέρα βγαίνοντας από το σπίτι για τη νυχτερινή έξοδο πρόσεξα πως είχε φως κάτω από την πόρτα στο διαμέρισμα της και χτύπησα το κουδούνι .
¶νοιξε η Ελενίτσα φορώντας ένα σορτσάκι και από πάνω ένα μπλουζάκι με τιραντουλες .
Δικαιολογήθηκα ότι ανησύχησα που είδα φως και ήθελα να ρωτήσω αν είναι καλά , μήπως είναι αδιάθετη και χρειάζεται βοήθεια .
-καλά είμαι , ευχαριστώ .
Το πρόσωπο της άστραψε από το ενδιαφέρον που έδειξα
-Δεν βγήκες σήμερα ? τη ρώτησα .
-Όχι . Εσύ βγαίνεις έξω?
-Δεν θα βγω , βαριέμαι . Αν θέλεις έλα δίπλα να.......
Ένας νεαρός που έπιασε δουλειά σε ένα νυχτερινό μαγαζί για την καλοκαιρινή σεζόν και η αδερφή του η Ελενίτσα , ένα πολύ γλυκό κοριτσάκι που μόλις τελείωσε το λύκειο και βρήκε ευκαιρία να κάνει τις διακοπές της . Τους βοήθησα να κουβαλήσουν τα πράγματα τους και να τακτοποιηθούν , τους έκανα καφέ μιας και ακόμα ήταν ανοργάνωτοι και έτσι γνωριστήκαμε και είχαμε καλές σχέσεις .
Η Ελενίτσα που της αρέσει πολύ η μουσική μου ζήτησε να της γράψω cd με αυτά που άκουγε στο στέρεο μου και τις άρεσαν . Εγώ φυσικά πρόθυμος την κάλεσα στο διαμέρισμα μου για να τα γράψουμε και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να δω από κοντά το νεανικό κορμάκι της .
Μέτριο ύψος με ωραίο πρόσωπο και ένα σώμα σφιχτό χωρίς περιττά κιλά πάνω του . Λόγω ζέστης δεν φορούσε σουτιέν και κάτω από το κοντομάνικο μπλουζάκι της διαγράφονταν τα στρόγγυλα βυζάκια της με τις ρωγιτσες τους . Το σορτσάκι της φανέρωνε το υπέροχο κωλαρακι της και τα νεανικά μπουτάκια της ήταν για δάγκωμα. Είχε ένα ύφος ντροπαλό και αμήχανο . Αφού πήρε το cd με ευχαρίστησε ευγενικά και έφυγε αφήνοντας με στη φαντασία μου που οργίαζε . Για έναν σαραντάρη σαν εμένα αυτό το πλάσμα ήταν σκέτο γλυφιντζουρι .
Το σκηνικό επαναλήφθηκε άλλες τρεις φορές μόνο που τώρα η Ελενίτσα είχε γίνει πιο άνετη και πιο ομιλητική , πάντα όμως με το σεμνό ύφος . Μεγαλωμένη σε μια κλειστή κοινωνία ενός χωριού στα 18 της δεν είχε ποτέ πάρε δώσε με αγόρια . Με ευχαριστούσε με το χαμόγελο της και έφευγε και εγώ έτρεχα στην τουαλέτα για εκτόνωση . Με τον αδερφό της δίπλα δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει τίποτα. . Τα βράδια πήγαινε στο μαγαζί που δούλευε ο αδερφός της . εμένα μου είχε γίνει έμμονη ιδέα . Ήθελα πολύ να δοκιμάσω αυτό το γλυφιντζουρι .
Το μαρτύριο αυτό κράτησε δέκα μέρες
Εκείνη τη μέρα βγαίνοντας από το σπίτι για τη νυχτερινή έξοδο πρόσεξα πως είχε φως κάτω από την πόρτα στο διαμέρισμα της και χτύπησα το κουδούνι .
¶νοιξε η Ελενίτσα φορώντας ένα σορτσάκι και από πάνω ένα μπλουζάκι με τιραντουλες .
Δικαιολογήθηκα ότι ανησύχησα που είδα φως και ήθελα να ρωτήσω αν είναι καλά , μήπως είναι αδιάθετη και χρειάζεται βοήθεια .
-καλά είμαι , ευχαριστώ .
Το πρόσωπο της άστραψε από το ενδιαφέρον που έδειξα
-Δεν βγήκες σήμερα ? τη ρώτησα .
-Όχι . Εσύ βγαίνεις έξω?
-Δεν θα βγω , βαριέμαι . Αν θέλεις έλα δίπλα να.......
Loading...
Η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια