Breaking News

Κική: Ο Παkισταvoς βοηθός μου eσκισε τα βάpδouλα. Αχ τι ωραία που ήταν..... ΒΙΝΤΕΟ


Βρισκόμασταν προς τα τέλη Ιουλίου. Εδώ και αρκετό καιρό συζητούσαμε, πως έπρεπε κάποια στιγμή να πάρουμε την απόφαση και να φρεσκάρουμε λίγο τα χρώματα του σπιτιού. Είχαν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που μπήκαμε και τα πράγματα έρχονταν πάντα έτσι, που μας εμπόδιζαν να το κάνουμε. Όμως, τώρα δεν πήγαινε άλλο, γιατί σε πολλούς τοίχους η παλαιότητα του χρώματος, οι φθορές, τα σκασίματα, και ότι άλλο μερεμέτι είχε δημιουργηθεί από άστοχα καρφώματα για να κρεμάσουμε κορνίζες, έβγαζαν μάτι. Τουλάχιστον, έστω θα προσπαθούσαμε να βάψουμε το μισό. Το μικρότερο από τα δύο υπνοδωμάτια, το χωλ και το μπάνιο.


Πάνω στη συζήτηση, θυμηθήκαμε ένα κουμπάρο μας ο οποίος διαθέτει συνεργεία για διάφορες εργασίες, όπως και για βάψιμο. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε την επόμενη να τον πάρουμε τηλέφωνο και να ορίσουμε ραντεβού την πρώτη διαθέσιμη μέρα που θα είχε, για να έρθει και να δούμε τι μπορούσαμε να κάνουμε.

Όπως και έγινε. Μία από τις επόμενες μέρες, κατάφερε να περάσει από το σπίτι, να μας δώσει δειγματολόγιο, να κανονίσουμε πως και ποιός θα αγόραζε τα χρώματα και να το προγραμματίσουμε για το επόμενο Σαββατοκύριακο. Όταν αποφασίσαμε για τα χρώματα, μας ρώτησε αν μπορούσαμε να βοηθήσουμε εμείς την προετοιμασία του κουκουλώματος των επίπλων, έτσι ώστε να γλιτώσουμε μερικά χρήματα και να μην πληρώνουμε και συνεργείο. Δέχτηκα να βοηθήσω, και αμέσως μου απάντησε πως θα περνούσε το πρωί του Σαββάτου, πριν φύγει για κάποιο μακρινό έκτακτο ραντεβού με πελάτη, ώστε να μας αφήσει τον καλύτερο βοηθό του. Ένα Πακιστανό, τον οποίο θα έβαζε να κάνει και στοκαρίσματα για να γλιτώσουμε όσο χρόνο μπορούσαμε μέχρι να έρθει και εκείνος.

Όλα κανονίστηκαν και συμφωνήθηκαν. Το πρωί του Σαββάτου, κατά τις 08:00, χτύπησαν το κουδούνι και άρχισαν γρήγορα να ανεβάζουν όλα τα απαραίτητα υλικά και τα χρώματα. Η γυναίκα μου, σηκώθηκε ελαφρώς μουδιασμένη και ζαλισμένη από τον ύπνο και ντύθηκε γρήγορα και πρόχειρα με ένα μεταξωτό κόκκινο baby doll, για να έρθει να δει που θα αφήναμε τα υλικά. Ο Πακιστανός βοηθός του κουμπάρου, ένας άνδρας γύρω στα 40, εμφανίστηκε χαμογελαστός, ντροπαλός, αλλά αρκετά γρήγορος. Το τελευταίο ήταν καλό σημάδι. Μόλις τέλειωσαν, είπαμε μία γρήγορη "καλημέρα", ο κουμπάρος μου ψιθύρισε πως μπορούσα να έχω εμπιστοσύνη στον βοηθό. Θα έκανε γρήγορη και σωστή δουλίτσα σε ότι του είχε αναθέσει και δεν χρειαζόταν να ανησυχούμε για τίποτα. Ζητώντας ένα ποτήρι δροσερό νερό, μας αποχαιρέτησε ως το μεσημέρι.

Είπαμε να αφήσουμε λίγη ώρα ακόμη να περάσει, αν και η ώρα ήταν πια νομιμότατη για να ξεκινήσουμε δουλειά, αλλά σε μία πολυκατοικία όπως η δική μας, δεν μπορούμε ποτέ να προβλέψουμε ενδεχόμενες γκρίνιες και φωνές, τα οποία δεν αντέχουμε. Έτσι λοιπόν, η γυναίκα μου έφτιαξε για όλους από ένα δροσιστικό φραπεδάκι, και καθίσαμε για λίγο στο τραπέζι. Ανάψαμε από ένα τσιγάρο, και μιλήσαμε λίγο μαζί του. Όπως ανέφερα και πριν, ήταν ντροπαλός. Παρατηρώντας τον με τρόπο, προσπαθούσε απεγνωσμένα να μην κοιτάζει το χώρισμα ανάμεσα στα πλούσια στήθια της. Όμως, το baby doll, και ειδικά ένα τέτοιο κόκκινο μεταξωτό, αποκάλυπτε ακόμα και τις ρώγες της. Σκέφτηκα από μέσα μου "έλεος, με αυτά τα στήθια σήμερα!". Είχε κόψει και τα μαλλιά της σε αγορίστικο στυλ, και μπορούσαμε σχεδόν να διακρίνουμε όλο αυτό το "γεμάτο" κορμί από τον λαιμό και κάτω.

Για να μην κουράζω περισσότερο... μόλις πέρασε ακόμα μισή ωρίτσα, ξεκινήσαμε εντατικά την προετοιμασία, αλλά κι εκείνη σχεδόν συνέχεια ανάμεσα στα πόδια μας, όση ώρα μετακινούσαμε έπιπλα και τα σκεπάζαμε. Τελικά, με την επίμονη παρουσία της δίπλα μας, κάποια στιγμή εκνευρίστηκα λίγο, και της είπα να κάνει κάποια δική της δουλειά μέχρι να τελειώσουμε. Κατάλαβε αμέσως, και χωρίς δεύτερη κουβέντα μας άφησε ελεύθερους.

Η προετοιμασία ήταν αρκετά εντατική, με κάποια έπιπλα να μας ζορίζουν λίγο στη μεταφορά, αλλά δεν καταλάβαμε πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα. Έφτανε πια λίγο πριν το μεσημέρι και είχαμε σχεδόν τελειώσει. Παρ' όλη τη ζέστη, σε αντίθεση με εμένα που είχα γίνει μούσκεμα στο ιδρώτα, και μετά από όσα ποτήρια νερό που είχαμε πιεί, ο Πακιστανός δεν είχε ιδρώσει σχεδόν καθόλου. Μάλιστα, όταν το μάτι του έπεφτε πάνω μου, έβρισκε την ευκαιρία και λυνόταν στα γέλια. Δε με πείραζε. Ίσα-ίσα που γελούσα κι εγώ.

Σύντομα, η φωνή της μέσα από την κουζίνα μας καλούσε να τσιμπήσουμε κάτι. Τα παρατήσαμε, έχοντας αφήσει μόνο περισσεύματα που ήταν για πέταμα, τα οποία θα αναλάμβανα εγώ μετά το φαγητό. Ελαφρύ και δροσιστικό γεύμα, κατά κύριο λόγο με σαλατικά και ψωμί για να μην βαρύνουμε το στομάχι μας. Καθίσαμε αντικριστά με εκείνον, ενώ εκείνη στη μέση, ενώ δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη να φάει. Ήδη ζεσταινόταν...........

loading...
και εκείνη αρκετά. Σκέφτηκα και του πρότεινα να τα παρατήσουμε όλα, και να ξεκουραστούμε για κανένα μισαωράκι, μέχρι να καταφέρουμε να χωνέψουμε. Το μόνο που ήθελε να κάνει εκείνος πριν ξεκουραστεί, ήταν να ετοιμάσει τα εργαλεία και το στόκο.

Έτσι λοιπόν, ξάπλωσα για λίγη ώρα στον καναπέ του σαλονιού, ενώ η γυναίκα μου έκλεισε τις μπαλκονόπορτες και άναψε τα κλιματιστικά για λίγη δροσιά. Μου πρότεινε να ξαπλώσω στο δικό μας κρεβάτι, αλλά αρνήθηκα γιατί δεν ήθελα να με πάρει ο ύπνος. Με άφησε, και πήγε για λίγο να του δείξει κάποια επιπλέον σημεία που ήθελε να στοκαριστούν. Ενώ συνέχισε να του εξηγεί, τον πήγε στο δωμάτιό μας για να του δείξει και εκεί κάποια κρυφά σημεία, τα οποία ήθελε να βουλώσει από τώρα.

Όσο συνέχιζα να χαλαρώνω, κλείνοντας ελαφρώς τα μάτια μου, αλλά πραγματικά χωρίς διάθεση για ύπνο, κάποια στιγμή έφταναν στα αφτιά μου μικροί αναστεναγμοί, και κάποιος περίεργος ήχος που σίγουρα έβγαινε από στόμα. Αμυδρά, άρχισα να αισθάνομαι περιέργεια, αλλά ακόμη δεν είχα κουράγιο να σηκωθώ και να δω τι γινόταν.

Πολύ σύντομα, άκουσα εκείνον τον θόρυβο που κάνει το σύστημα με τις σανίδες κάτω από το στρώμα. Τώρα πια, καταλάβαινα πως κάτι "έπαιζε" μεταξύ τους. Μέχρι που άκουσα τον δικό της γνωστό ήχο των αναστεναγμών και πλέον ήμουν σίγουρος πως την πηδούσε. Το μόνο συναίσθημα που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή, μόνο τσατίλα δεν ήταν. Κάθε άλλο. Κάτι άλλο άρχισα να νιώθω. Ίσως η περιέργεια να την δω πως πηδιόταν με τον Πακιστανό.

Οι αναστεναγμοί της έγιναν έντονοι, και αποφάσισα να σηκωθώ, και με αργά βήματα να πάω να πάρω μάτι. Φτάνοντας στην πόρτα, εκείνη είχε καθίσει ολόγυμνη στα τέσσερα. Λίκνιζε τη λεκάνη της, σπρώχνοντας το εργαλείο του να της μπει όσο πιο βαθιά γινόταν, ενώ εκείνος, επίσης ολόγυμνος, είχε σκύψει πάνω από την πλάτη της και χούφτωνε τα στήθια της. Με είδε αμέσως και μου έριξε ένα μικρό ερεθισμένο χαμόγελο. Την κοιτούσα με ιδιαίτερα ήρεμο ύφος, καθώς απολάμβανε το σεξ μαζί του. Ο Πακιστανός δεν πανικοβλήθηκε καθόλου, πάνω στη ζαλάδα της ηδονής που αισθανόταν. Πηδούσε γυναίκα, και αυτό ήταν αρκετό.

- Τι έγινε μωρό μου; Δεν κοιμήθηκες;

- Δεν ήθελα.

- Θέλεις να έρθεις να σου κάνω πίπα;

- Όχι. Θα προτιμούσα να καθίσω να σας βλέπω.

- Σου αρέσει να μας βλέπεις; Σε φτιάχνει;

- Ναι. Στο μουνί σου τον έχεις;

- Όχι. Στον κώλο μου.

- Δεν πονάς;

- Όχι, καθόλου… είναι μεγάλο, αλλά μπήκε εύκολα και γλιστράει πολύ γλυκά…

μου απάντησε με ύφος απόλαυσης, ενώ κάθε της κουβέντα συνοδευόταν από αναστεναγμούς. Κοιτώντας την, λοιπόν, να λικνίζει τόσο ερεθιστικά τη λεκάνη της και να τον δέχεται όλο και πιο μέσα της, με έκανε να φτιαχτώ ακούγοντας πλατσούρισμα από τα υγρά του κώλου της. Όπως ήμουν όρθιος, έβγαλα έξω και το δικό μου όργανο και άρχισα να το μαλάζω. Συνέχιζα να την κοιτάζω και να την ακούω να ψιθυρίζει. Ο Πακιστανός, πότε χάιδευε τα στήθια της, πότε την επιδερμίδα σε ολόκληρη τη λεκάνη της.

- Αχ, τι ωραίο, αχ μωρό μου…

Σύντομα τον σταμάτησε. Τον έβγαλε και ξάπλωσε ανάσκελα, ανοίγοντας τα μπούτια της τέλεια. Λύγισε τα γόνατά της, και τραβώντας τον από το όργανό του, τον οδήγησε μέσα της. Ήταν όντως μεγαλούτσικο, σκληρό με τέλεια στύση, μαυριδερό, και με χοντρό κεφαλάκι. Πως μπόρεσε και το έβαλε τόσο εύκολα μέσα στον κώλο της, η πουτάνα;

Μόλις χώθηκε ανάμεσα στα πόδια της, άρχισε εκείνος να αναστενάζει. Ξέρω πολύ καλά πόσο υγρός και γλυκός είναι ο κόλπος της, και ξέρω πόσο τον απολάμβανε εκείνος. Χαιρόμουν για τη δική του χαρά. Για την ηδονή που του πρόσφερε, έχοντας τον με τέτοια ευχαρίστηση μέσα της.

Έφερε τα χέρια της πάνω από το κεφάλι της, αφήνοντας εντελώς εκτεθειμένα τα στήθια της που πάλλονταν στις διεισδύσεις του μέσα της. Τον κοιτούσε να απολαμβάνει το κορμί της, όσο εκείνη απολάμβανε μέσα της τον σκληρό του πούτσο, και τον άφηνε να κάνει ότι ήθελε πάνω της. Της σκληρές της ρώγες που η γλώσσα του προσπαθούσε να γραπώσει και να φυλακίσει, για να τις δαγκώσει και να τις ρουφήξει με το στόμα του. Όταν πια την είχε χορτάσει, την κοιτούσε και εκείνος στα μάτια. Ήταν μια στιγμή που την έκανε να αρχίσει να τρίβει την κλειτορίδα της.

- Θέλω να τελειώσεις μέσα μου.

- Σίγουρα;

- Εσύ δεν θέλεις;

- Ναι, θέλω πολύ.

- Τέλειωσε μέσα μου, μωρό μου.

Ο Πακιστανός ήξερε πλέον πως είχε το "ελεύθερο" να αδειάσει ότι είχε μαζέψει τόσο καιρό. Και όπως φαινόταν, δε θα αργούσε πολύ. Ούτε κι εκείνη. Τα τριψίματά της άρχισαν ξαφνικά να γίνονται όλο και πιο έντονα. Ο όγκος και η σκληράδα του καυλιού του στην τόσο γλυκιά της τρυπούλα, ήταν ότι έπρεπε για να νιώσει έναν καλό οργασμό.

Ο Πακιστανός έσκυψε για να δει το καβλί του να μπαινοβγαίνει μέσα της. Αυτή την κίνηση την κάνω μερικές φορές κι εγώ και είναι κάτι που μερικές φορές με οδηγεί στο τέλος σε δευτερόλεπτα. Σήκωσε ξανά το βλέμμα του στο δικό της και με δύο πολύ γερούς αναστεναγμούς, κόλλησε ολόκληρος μέσα της. Μόλις ένιωσε τα τινάγματά του, τρίβοντας την κλειτορίδα της, έχυνε και εκείνη. Με τη σειρά μου, βλέποντας αυτή τη στιγμή έχυνα και εγώ. Ήταν έντονο και για τους τρεις μας.

Έμεινε για λίγο ακόμη μέσα της, όσο εκείνη είχε απομείνει με τα μάτια κλειστά και το στόμα μισάνοιχτο, να απολαμβάνει το σπέρμα του καθώς κυλούσε αργά προς την έξοδο. Έφυγα. Πήγα να καθαριστώ, αφήνοντάς τους να ηρεμήσουν όσο ήθελαν και ύστερα χρειαζόμουν απαραιτήτως άλλα λίγα λεπτά.

Κοίταξα το ρολόι μου. Η ώρα κόντευε 2, και είχαμε ακόμα μόνο λίγο χρόνο ώσπου να πάρει ο κουμπάρος τηλέφωνο, και να πει ότι ήταν καθ' οδόν. 


Δεν υπάρχουν σχόλια